The Lieutenant-Governor - Public Domain Specificaties
|
Aangrenzend waren de kantoren van de gouverneur en de luitenant-gouverneur
Aangrenzend waren de kantoren van de gouverneur en de luitenant-gouverneur. Elke kamer had zijn voorkamer, waar een privé-secretaris eeuwig aan een bureau met rolluik schreef, een buitengewoon eenvoudige stenograaf met de sleutels van zijn typemachine rammelde, en een zelfvoldane pagina gaapte over een krant, of scande de kaarten van bezoekers met de uitstraling van een officiële censor. Met tussenpozen zoemde een elektrische bel één, twee of drie keer; en volgens het signaal verdween een van de drie in tegenwoordigheid van het verheven personage binnenin.
Een deur verbond het kantoor van de algemeen directeur met dat van zijn luitenant, maar deze werd door geen van beiden geopend, en dan pas nadat er formeel was getikt en toestemming was gegeven om binnen te komen. Het was algemeen bekend dat de gouverneur en de luitenant-gouverneur niet met elkaar overeenkwamen; maar weinigen, zelfs onder de intimi van beiden, waren zich ervan bewust hoe diep, en wijd en hopeloos onoverbrugbaar de kloof was die tussen hen in lag. Dit was niet alleen te wijten aan ongelijkheid in leeftijd, hoewel achtentwintig jaar de witharige gouverneur scheidde van zijn knappe ondergeschikte, die op zijn dertigste verjaardag was voorgedragen voor dit, zijn eerste openbare ambt; het was ook niet geheel een verschil tussen de ervaring van de een en de onervarenheid van de ander. Het standpunt van de veteraan is natuurlijk niet dat van de beginner, vooral niet in de politiek. Dat het enthousiasme van luitenant-gouverneur Barclay de desillusies van gouverneur Abbott had moeten zijn, en dat zijn valkuilen de springplanken van zijn oudste waren, was te verwachten. De wortel van hun ongelijkheid lag dieper. Het was niets minder dan wederzijds wantrouwen dat de verbindingsdeur dag in dag uit gesloten hield en het kanaal van samenwerking met de scherpe puntkeien van antagonisme verstopte.